Ustalenie świadczenia alimentacyjnego na dziecko jest obowiązkiem sądu przy wydaniu orzeczenia rozwodowego. Gdy dziecko nie pochodzi z małżeństwa obowiązek alimentacyjny można określić w formie umowy notarialnej lub w drodze odrębnego powództwa sądowego. Obowiązek alimentacyjny obciąża rodzica od momentu narodzenia się dziecka do czasu, aż dziecko się usamodzielni. Usamodzielnienie się nie jest równoznaczne z osiągnięciem przez dziecko pełnoletności, bądź też ukończeniem studiów czy określonego wieku. Obowiązek ten nie wygaśnie nigdy, jeśli dziecko nie jest w stanie się usamodzielnić z powodu choroby lub niepełnosprawności, nie wygasa także automatycznie w razie zawarcie przez dziecko małżeństwa. Obowiązek alimentacyjny względem dziecka wynika z zasady równej stopy życiowej dzieci z rodzicami, którzy zobowiązani są podzielić się z dziećmi nawet bardzo skromnymi dochodami. Zaspokajanie przez rodziców potrzeb dziecka powinno nastąpić (w razie konieczności) nawet kosztem substancji ich majątku. Zwolnienie z tego obowiązku następuje tylko w razie zupełnego braku możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców. Z drugiej strony doświadczony adwokat powinien reprezentując zobowiązanego rodzica pełnoletnich dzieci, ustalić, czy wykazują one chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na kontynuowanie nauki. Jeżeli dziecko pełnoletnie, jest przygotowane do pracy, zaniedbuje studia i nie podejmuje starań o znalezienie pracy, to rodzic takiego dziecka może żądać obniżenia świadczenia lub nawet jego ustania. Przepisy prawa przewidują możliwość uchylenia się od obowiązku alimentacyjnego przez rodziców względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Rodzice są zwolnieni od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka w następujących przypadkach gdy dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, gdy dziecko może zaspokoić swoje uzasadnione potrzeby z innych źródeł (renty rodzinnej, stypendium, majątku własnego lub majątku rodzeństwa z którym się wychowuje).