Mimo domniemania prawnego wskazującego, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym istnieje możliwość jego obalenia i żądania ustalenia nierównego udziału. Odejście od zasady równych udziałów może nastąpić tylko w wyjątkowych wypadkach i wymaga orzeczenia sądu. Zgodnie z treścią art. 567 § 1 k.p.c. w postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami sąd rozstrzyga także o żądaniu ustalenia nierównych udziałów małżonków w majątku wspólnym. Obalenie tego domniemania należy powierzyć doświadczonemu adwokatowi, gdyż należy wykazać istnienie ważnych powodów oraz przyczynienia się małżonków do powstania majątku wspólnego w różnym stopniu. Obie wskazane przesłanki muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że sama dysproporcja w zakresie przyczynienia się każdego z małżonków do powstania wspólnego majątku nie jest jeszcze wystarczająca do ustalenia nierównych udziałów. Konieczne jest więc istnienie jednocześnie ważnych powodów, które uzasadniałyby wydanie orzeczenia tej treści. Ciężar wykazania obu przesłanek spoczywa na małżonku wnoszącym o ustalenie nierównych udziałów. Ważnym powodem może być długotrwała separacja faktyczna małżonków, względy natury moralnej lub nieroztropne trwonienie majątku przez jednego z małżonków. Nie będzie stanowiła ważnego powodu sytuacja, w której jeden z małżonków nie przyczyniał się do powstania majątku wspólnego z przyczyn obiektywnych, niezależnych od jego woli, takich jak opieka nad dziećmi, choroba lub nieporadność życiowa. Ustalając nierówne udziały małżonków w majątku wspólnym sąd uwzględnienia także nakład osobistej pracy małżonka przy wychowywaniu dzieci oraz we wspólnym gospodarstwie domowym. Regulacja ta odnosi się w szczególności do nakładu osobistej pracy żony, która zajmowała się domem i wychowywała dzieci podczas, gdy mąż pracował zawodowo. Wstępne oszacowanie wartości pracy wychowawczej i prac domowych wskazuje, że po okresie kilkunastu lat takiej pracy jej wartość jest porównywalna z wartością średniej wielkości mieszkania, co nie powinno zostać pominięte w wyroku.