Utrudnianie kontaktu z dzieckiem to poważny problem, który dotyka wielu rodziców po rozstaniu. Rozwód lub separacja nie powinny pozbawiać żadnego z rodziców prawa do utrzymywania relacji z własnym dzieckiem. Niestety, w praktyce często zdarza się, że jeden z rodziców celowo ogranicza lub uniemożliwia te kontakty, naruszając tym samym ustalone orzeczeniem sądu lub porozumieniem zasady. Taka sytuacja nie tylko krzywdzi rodzica, ale przede wszystkim negatywnie wpływa na dobro i rozwój dziecka, które potrzebuje obojga rodziców.

Czym jest utrudnianie kontaktów z dzieckiem?

Utrudnianie kontaktów z dzieckiem to wszelkie działania lub zaniechania, które uniemożliwiają lub ograniczają realizację ustalonego sposobu widywania się z dzieckiem, porozumiewania się z nim czy spędzania czasu. Może to przyjmować różne formy, od jawnego odmawiania spotkań, przez celowe wyjazdy w terminach ustalonych kontaktów, po subtelne manipulacje mające na celu zniechęcenie dziecka do drugiego rodzica. Nie ma znaczenia, czy kontakty zostały ustalone przez sąd, czy też rodzice doszli do porozumienia w tej kwestii. Każde naruszenie tych ustaleń, które godzi w prawo rodzica do widywania się z dzieckiem, może być uznane za utrudnianie kontaktów.

Utrudnianie kontaktu z dzieckiem może przybierać różne formy. Może to być na przykład brak gotowości dziecka do spotkań, nieodbieranie telefonów, nieotwieranie drzwi, celowe wyjazdy w terminach kontaktów, ale także brak współpracy w kwestii dowozu dziecka na spotkania. Czasem jest to również negatywne nastawianie dziecka do drugiego rodzica, zniechęcanie go do kontaktów, czy wręcz szantaż emocjonalny.

Jakie są konsekwencje za utrudnianie kontaktu z dzieckiem?

Utrudnianie kontaktów z dzieckiem niesie za sobą szereg negatywnych konsekwencji, zarówno dla rodzica, który dąży do realizacji kontaktów, jak i dla rodzica, który te kontakty utrudnia, a przede wszystkim dla samego dziecka.

Dla rodzica, który doświadcza utrudniania, jest to przede wszystkim ogromne cierpienie emocjonalne, poczucie bezsilności i frustracji. Niewidywanie się z własnym dzieckiem w zaplanowanym czasie, brak możliwości uczestniczenia w jego życiu, jest bolesne i może prowadzić do poważnych problemów psychologicznych.

Dla rodzica utrudniającego kontakty, konsekwencje mogą być również dotkliwe. Po pierwsze, naraża się na wszczęcie postępowania egzekucyjnego, które może zakończyć się nałożeniem na niego kary finansowej (płatnej drugiemu rodzicowi). Sąd może również zmienić ustalenia dotyczące kontaktów, a w skrajnych przypadkach nawet pozbawić go władzy rodzicielskiej.

Największe szkody ponosi jednak dziecko. Brak regularnych kontaktów z jednym z rodziców, zwłaszcza jeśli jest on kochający i zaangażowany, może prowadzić do zaburzeń emocjonalnych, poczucia odrzucenia, a nawet problemów z tożsamością. Dziecko potrzebuje obojga rodziców do prawidłowego rozwoju i budowania poczucia bezpieczeństwa. Utrudnianie kontaktów z jednym z nich zaburza ten proces i może mieć długofalowe, negatywne skutki dla jego psychiki i relacji w przyszłości.

Co zrobić gdy występuje utrudnianie kontaktu z dzieckiem?

Gdy jeden z rodziców utrudnia kontakty z dzieckiem, istnieją konkretne kroki, które można podjąć, aby egzekwować swoje prawa.

Pierwszym krokiem jest udokumentowanie wszystkich przypadków utrudniania kontaktów. Należy zbierać wszelkie dowody, takie jak wiadomości SMS, maile, nagrania rozmów, świadectwa osób trzecich (np. nauczycieli, dziadków), które potwierdzają, że drugi rodzic nie stosuje się do ustaleń. Im więcej dowodów, tym silniejsza pozycja w sądzie.

Kolejnym krokiem jest złożenie wniosku do sądu o zagrożenie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz rodzica uprawnionego do kontaktu w razie dalszego naruszania przez zobowiązanego do kontaktu jego obowiązku. Wniosek ten składa się do sądu rejonowego, w którego okręgu dziecko ma miejsce zamieszkania. W piśmie należy dokładnie opisać, w jaki sposób kontakty są utrudniane, przedstawić zgromadzone dowody oraz wskazać, jakie kwoty pieniężne powinny być nałożone na rodzica utrudniającego kontakty.

Wniosek taki jest pierwszym etapem postępowania egzekucyjnego. Sąd po rozpoznaniu sprawy i stwierdzeniu, że kontakty są utrudniane, może wydać postanowienie o zagrożeniu nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku kontaktów. Kwota ta jest ustalana indywidualnie przez sąd, biorąc pod uwagę okoliczności sprawy oraz możliwości zarobkowe rodzica utrudniającego kontakty.

Jeśli pomimo wydania przez sąd postanowienia o zagrożeniu nakazaniem zapłaty, drugi rodzic nadal utrudnia kontakty, można złożyć wniosek o nakazanie zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej. Wówczas sąd, po stwierdzeniu dalszego naruszania obowiązków, zasądza na rzecz uprawnionego rodzica określoną kwotę pieniężną, która podlega egzekucji komorniczej. Warto pamiętać, że kwota ta nie jest przeznaczona na dziecko, lecz stanowi sankcję dla rodzica, który nie wykonuje orzeczeń sądu.

Warto również rozważyć złożenie wniosku o zmianę orzeczenia w zakresie kontaktów z dzieckiem. Jeśli utrudnianie kontaktu z dzieckiem jest notoryczne i uniemożliwia prawidłową realizację ustaleń, sąd może uznać, że konieczna jest zmiana dotychczasowych zasad. Może to być na przykład zwiększenie częstotliwości kontaktów, zmiana miejsca spotkań, a w skrajnych przypadkach nawet zmiana miejsca zamieszkania dziecka. Sąd zawsze kieruje się dobrem dziecka, dlatego każda decyzja będzie podjęta z uwzględnieniem jego potrzeb i interesów.

Rola adwokata w przypadku utrudniania kontaktów z dzieckiem.

W przypadku utrudniania kontaktów z dzieckiem, moja rola jako adwokata jest nieoceniona. Przede wszystkim pomagam klientowi w zgromadzeniu niezbędnych dowodów i przygotowaniu strategii działania. Z moją pomocą sporządzi Pan/Pani odpowiednie wnioski do sądu, które spełniają wszystkie wymogi formalne i zawierają merytoryczne argumenty. Reprezentuję klienta w sądzie, przedstawiam jego stanowisko, przesłuchuję świadków i aktywnie uczestniczę w każdym etapie postępowania. Moim celem jest skuteczne wyegzekwowanie prawa do kontaktów z dzieckiem, minimalizując przy tym stres i obciążenie emocjonalne dla klienta.

Utrudniania kontaktów z dzieckiem – przykład z życia.

Pani Maria rozwiodła się z mężem, Panem Piotrem. Sąd ustalił kontakty Pana Piotra z ich wspólną córką, Zosią, na co drugi weekend oraz w wybrane dni świąteczne. Niestety, Pani Maria regularnie utrudniała te kontakty. Raz twierdziła, że Zosia jest chora, innym razem, że ma ważne zajęcia pozaszkolne, a innym razem po prostu nie otwierała drzwi, gdy Pan Piotr przyjeżdżał po córkę.

Pan Piotr, sfrustrowany i zmartwiony brakiem możliwości widywania się z córką, zgłosił się do mnie. Pomogłem mu udokumentować wszystkie przypadki utrudniania kontaktów, zbierając SMS-y, maile i zeznania świadków. Następnie złożyłem wniosek do sądu o zagrożenie Pani Marii nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej. Sąd przychylił się do wniosku i wydał stosowne postanowienie. Dzięki mojej pomocy, Pan Piotr odzyskał regularne kontakty z Zosią.

Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59 z późn. zm.).
Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296 z późn. zm.).